Gedicht: Een vorm van eenzaamheid

Dit is waar gebeurt
Of
Zou moeten gebeuren
Waar het kan
Niet plaats vind
Dit is een werktitel
Wachtend op een beter idee

Bijeen gegroepeerd
Wijken
Dat wordt
Wat maakt
Dit
Deze
Mijn aanraking
Haar ego
Hierbij
Net niet
Te groot voor klein

Bij horen
Zonder
Kunnen
Eigen
Uitnodiging
Keert zich in
Bij ons
Ingericht

Onzeker
Terug getrokken
Zal het wel niet
Hier
Een gebeuren
Zou dat
Deze werktitel

Doorgaan proberen
Aanslag van fatsoen
Vrienden slaan neer
Bedrogen door
En slopen
Afbreken
Het moet nieuw
Dan zijn we wat

De geschiedenis
Bordenwisser
Krast
Weg leven

Hoe nog
Herinneren
Weten van
Hier was
Kan het niet vinden

Afgesloten voor
Mag niet praten
Sta er buiten
Wil ze niet
Getrouwd
Geen kinderen
Vervreemdt ze
Zeker van mij
Wat kan ze

Dit voortslepen
Met het goed
Haar eigenheid
Is het nooit
Niet
Helemaal
Niet bescheiden
Vals
Te beperkt
Haar liefde
Voor het eigene

Er spreekt geen
Of te veel
Het ontkennen
Weigeren
Erkennen
Beide
Dat ze dat
En ik
Komt er hier alleen
Zo tussen in
Is accepteren
Niet klagen
Het is zo

Op onszelf
Apart
Afgescheiden
Kan zij
Kan ik niet
Samengaan

Blijkbaar
Moet dit
Willen niet
Met & Zonder
En
Verlangen
Naar
Eindhoven

Advertisement

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s