Afgelopen zondag 3 oktober was ik te gast bij de dichters in Helmers te Amsterdam dat georganiseerd wordt door Sven Ariaans, Linguina, Lies B. en Suster Bertken.
De middag begon met voordrachten van Starik en Froukje Tuinman.
Aan de wedstijd namen deel:
Benne van der Velde
Hélène Gelèns
Alexis van Erp
Upperfloor
Kees (wiens achternaam mij is ontschoten)
En ik zelf
In deze volgorde traden zij op de planken van Helmers voor een redelijk gevuld cafe en de jury, bestaande uit Tsead Bruinja, Thomas Mxf6hlmann en Nora Paulisse.
De dichters kregen de tijd om de breedte van hun werk ten gehoren te brengen. Benne begon met vrijwel nieuw werk waarin hij in korte teksten zijn gevoeligeheid als zijn komische snaar bespeelde. Hélène is niet iemand die vaak op het podium (heeft) gestaan. Hij dichtwerk is om goed naar te luisteren en te waarderen op haar poetische kracht. Alexis, ook wel de rode genoemd, bracht een breed scala aan poezie in tekst en voordracht.
Na een kort pauze, voortreffelijke begeleid door een zangeres en accordionist. Keer UpperFloor de microfoon. Dat hoeft men haar niet twee keer te zeggen en ging het publiek te lijf met de taal. Kees kreeg ruzie met zijn papier , daarna met de microfoon wat zijn concentratie schade deed en de aandacht van de poezie af deed zakken. Ik zou hem weer willen horen als de techniek meer mee zit.
Zelf had ik besloten om een vrijwel nieuwe gedichten ten gehoren te brengen. Altijd beangstigend om je gedichten te ontmaagden voor publiek.
De gedichten:
-Een vorm van eenzaamheid (in de log van 4 oktober te lezen)
-Weten
-Moment
-Spreek
De jury kwam met de volgende uitslag
1:Hélène Gelèns
2:Alexis van Erp
3:Benne van der Velde
Het publiek besloot:
A.C.G.Vianen
Voor mij dus geen enveloppe maar een fles rosé
acgvianen 