In langs beweging
Maakt om meer
Komt tegen tot
Gaat weer heen
Vormt om niet
Laat het gaan
Op zien naar
Dat in opnieuw
In maken komt goed
Langs om tegen weer
Beweging meer tot heen
Vorm laat op dat
Om het zien in
Niet gaan naar opnieuw
Heen weer goed
Tot het tegen komt
Meer om maken
Beweging langs in
Opnieuw in dat
Maar zien op
Gaat het later
Niet om vorm.
In langs beweging
Maakt om meer
Komt tegen tot
Gaat weer heen
Vormt om niet
Laat het gaan
Op zien naar
Dat in opnieuw
In maken komt goed
Langs om tegen weer
Beweging meer tot heen
Vorm laat op dat
Om het zien in
Niet gaan naar opnieuw
Heen weer goed
Tot het tegen komt
Meer om maken
Beweging langs in
Opnieuw in dat
Maar zien op
Gaat het later
Niet om vorm.
Wat is mag
Kan drukt het
Dat zo is
Komt woord zeker
Hier is uit
Schrijft, zegt, spreekt
In te worden zijn
Het hier zeker dit
Woord keert is het
Wat kan dat
Komt hier schrijf
In het woord
Is drukt zo
Woord is zegt
Te worden hier
Mag het is
Zeker uit spreken
Zijn dit is het
Wat komt in
Is te woorden
Mag zeker zijn
Kan hier het
Drukt is worden
Het uit dit
Dat schrijft woord
Zo zegt hier
Is spreken
____________________________
Verantwoording:
Dit is een Moebius-gedicht
Het gedicht draait zichzelf om aan te komen bij het “beginpunt”
Wat is mag
Kan drukt het
Dat zo is
Komt woord zeker
Hier is uit
Schrijft, zegt, spreekt
In te worden zijn
Het hier zeker dit
Woord keert is het
Wat kan dat
Komt hier schrijf
In het woord
Is drukt zo
Woord is zegt
Te worden hier
Mag het is
Zeker uit spreken
Zijn dit is het
Wat komt in
Is te woorden
Mag zeker zijn
Kan hier het
Drukt is worden
Het uit dit
Dat schrijft woord
Zo zegt hier
Is spreken
____________________________
Verantwoording:
Dit is een Moebius-gedicht
Het gedicht draait zichzelf om aan te komen bij het “beginpunt”
Het inzicht tot
Als uitzicht op…………………………..Zuigend aan zichtbaarheid
Zichtbaar door………………………….Is een dan dat
Onaantastbaarheid…………………….Zo waar niet dit
Is nu geschoven……………………….Openend aan het even
Langs waarheid geschraapt……………lijdt niets aan duisternis
Kent het inzichtelijke……………………Kan niet
Ontastbaarheid…………………………Wil niet
…………………………………………..Niets dat zal
Raakt aan dit willen…………………….Kauwend op welwillendheid
Doch niet in zicht……………………….is het over gelaten
Zichtloos staart…………………………zo waar over gegaan
Onreikbaarheid………………………….knelt het handelen in
Maakt zich op tot nu…………………..Nagels voor het lijden
Put zich uit zicht………………………..Wat hoeden verlaat
Vlucht in zichzelf………………………..Op hoede
Onbereikbaarheid………………………Wat verlaat
…………………………………………..Niets dat zal.
HCG-ke
——————————————————
Verantwoording:
Na het slagveld komt berusting en nieuwe mogelijkheden.
Dit gedicht is een samenwerking onder de naam HCG-ke.
De datum van dit schrijven is 2 juni 2005.
Iedere overeenkomst met latere gebeurtenissen berust op toeval.
Leeswijzer:
De puntjes zijn ingevoed om de layout mogelijk te maken in dit weblog, met uitzondering van de allerlaatste punt.
Lees dit als twee losstaande gedichten.
Lees het als een doorlopende tekst
Lees het van links naar rechts.
Lees de coupletten van links naar rechts
Lees eerst de even daarna de oneven regels van de twee kollomen
Lees met plezier.
Het inzicht tot
Als uitzicht op…………………………..Zuigend aan zichtbaarheid
Zichtbaar door………………………….Is een dan dat
Onaantastbaarheid…………………….Zo waar niet dit
Is nu geschoven……………………….Openend aan het even
Langs waarheid geschraapt……………lijdt niets aan duisternis
Kent het inzichtelijke……………………Kan niet
Ontastbaarheid…………………………Wil niet
…………………………………………..Niets dat zal
Raakt aan dit willen…………………….Kauwend op welwillendheid
Doch niet in zicht……………………….is het over gelaten
Zichtloos staart…………………………zo waar over gegaan
Onreikbaarheid………………………….knelt het handelen in
Maakt zich op tot nu…………………..Nagels voor het lijden
Put zich uit zicht………………………..Wat hoeden verlaat
Vlucht in zichzelf………………………..Op hoede
Onbereikbaarheid………………………Wat verlaat
…………………………………………..Niets dat zal.
HCG-ke
——————————————————
Verantwoording:
Na het slagveld komt berusting en nieuwe mogelijkheden.
Dit gedicht is een samenwerking onder de naam HCG-ke.
De datum van dit schrijven is 2 juni 2005.
Iedere overeenkomst met latere gebeurtenissen berust op toeval.
Leeswijzer:
De puntjes zijn ingevoed om de layout mogelijk te maken in dit weblog, met uitzondering van de allerlaatste punt.
Lees dit als twee losstaande gedichten.
Lees het als een doorlopende tekst
Lees het van links naar rechts.
Lees de coupletten van links naar rechts
Lees eerst de even daarna de oneven regels van de twee kollomen
Lees met plezier.
Definitief een einde gekomen aan alles wat enig sinds mogelijk leek. Hoe kan dit nog ooit worden opgeklaard. Dit tekent het dat zich het noemen vereenzelvigd. Het kan helemaal geen enkelheid zijn, noch een meerheid. Bind zich nergens aan. Het enige wat hier telt is het uitgeleegd, uitgewoond, uithuizen. Van opnieuw opnieuw opnieuw beginnen. Waar de mogelijkheden terug worden geworpen op een niet meer dan zal het zich nooit meer laten zien. Het werken aan dit zal altijd worden beschreven; het hopeloze. Het is verspild. Het brood smaakte nog wel maar wist ik veel dat het tijdens de toespraak op hetzelfde moment in de soep werd gedoopt. Dat maal verbittert me in de mond. Geen eenzaamheid maar het verlaten tekent het. De gevangenen van Limbo, onmogelijk zich tot streven te kunnen laten dwingen daar er alleen nog onwetendheid kon heersen. Sluiten de ramen zich en de bonenstaak woekert voort. Dit bleek een zoeken naar het einde van de regenboog. Verblind door klatergoud werd er een dorp gebouwd dat niets meer bleek als een verzameling losstaande huizen in uiteenlopend materialen opgetrokken. Er rest zich niets anders dan de woestijn in te gaan. De enige hoop die daar gekoesterd is de manna.Het gaat niet meer wat hier nog in de gezamenlijkheid plaats vind. Het hoeft zich niet te kennen. Het is in dit zelf een vergeten. Er is nu alleen dit hier. Het blijft behouden zich. Kan niets meer doen, dat nooit kon. Het opgerold te worden en te gaan naar het uitzicht. Hoe kunstig dit alles van zichzelf was bleek niet door. Het bleek door dit ongeraakt doorgebroken trippelend ver weg. Dit stenen altaar waar ik als zoon mag fungeren. Jammerlijk klinkt er geen woord van boven en is dit niet langer hopen. Hier rest alleen het verlaten, verraden, verdrieten over het ooit. Welkom op de trap naar de stad van Dis.
Definitief een einde gekomen aan alles wat enig sinds mogelijk leek. Hoe kan dit nog ooit worden opgeklaard. Dit tekent het dat zich het noemen vereenzelvigd. Het kan helemaal geen enkelheid zijn, noch een meerheid. Bind zich nergens aan. Het enige wat hier telt is het uitgeleegd, uitgewoond, uithuizen. Van opnieuw opnieuw opnieuw beginnen. Waar de mogelijkheden terug worden geworpen op een niet meer dan zal het zich nooit meer laten zien. Het werken aan dit zal altijd worden beschreven; het hopeloze. Het is verspild. Het brood smaakte nog wel maar wist ik veel dat het tijdens de toespraak op hetzelfde moment in de soep werd gedoopt. Dat maal verbittert me in de mond. Geen eenzaamheid maar het verlaten tekent het. De gevangenen van Limbo, onmogelijk zich tot streven te kunnen laten dwingen daar er alleen nog onwetendheid kon heersen. Sluiten de ramen zich en de bonenstaak woekert voort. Dit bleek een zoeken naar het einde van de regenboog. Verblind door klatergoud werd er een dorp gebouwd dat niets meer bleek als een verzameling losstaande huizen in uiteenlopend materialen opgetrokken. Er rest zich niets anders dan de woestijn in te gaan. De enige hoop die daar gekoesterd is de manna.Het gaat niet meer wat hier nog in de gezamenlijkheid plaats vind. Het hoeft zich niet te kennen. Het is in dit zelf een vergeten. Er is nu alleen dit hier. Het blijft behouden zich. Kan niets meer doen, dat nooit kon. Het opgerold te worden en te gaan naar het uitzicht. Hoe kunstig dit alles van zichzelf was bleek niet door. Het bleek door dit ongeraakt doorgebroken trippelend ver weg. Dit stenen altaar waar ik als zoon mag fungeren. Jammerlijk klinkt er geen woord van boven en is dit niet langer hopen. Hier rest alleen het verlaten, verraden, verdrieten over het ooit. Welkom op de trap naar de stad van Dis.
Ik kom en kan niet meer
Waar hier dat zal
Zo komt het over en nieuw
Nieuw dat komen
Kan niet waar
Zal ik hier het
Meer komen en zo en
Komt het hier dat komt
Over mij zo waar
Zal niet kunnen en
Nieuw en meer
Hier over en komt zo
Dat kan waar zal
Komt het ik niet meer nieuw
Ik kom en kan niet meer
Waar hier dat zal
Zo komt het over en nieuw
Nieuw dat komen
Kan niet waar
Zal ik hier het
Meer komen en zo en
Komt het hier dat komt
Over mij zo waar
Zal niet kunnen en
Nieuw en meer
Hier over en komt zo
Dat kan waar zal
Komt het ik niet meer nieuw
acgvianen 