Het in en uit het
besloten liggen
verkerend tot
groterheid
op de stempel van
nog even
dampen de
voorstellen
na wat geschud te
wezen
barst men in dat
open
het los van
vertrokken
door alles heen
zo wenkt al het
zwart
afgetapt naar
genoegen
door deze ritmiek
wat om te vouwen
is
als nog steeds
weten
in de belijningen.
Het gedicht in twee gedaanten zoals dat geklonken heeft in Nijmegen
Fotos gemaakt door Ilse Lambert:
Op 3voor12 stond nog een recensie van een popjournalist